در نقد وب سایت Variety بر فیلم هری پاتر و محفل ققنوس، رضایت از فیلم به چشم می خورد. منتقد در این مقاله ضمن اشاره به بهبود روابط دوستانه در فیلم، بازی خوب ایملدا استانتون در نقش آمبریج و آلن ریمن در نقش اسنیپ را نیز ستایش می کند. او همچنین صحنۀ نبرد در وزارتخانه را “اوج” فیلم می داند.

قسمت هایی از نقد به فارسی در ادامه خبر…

اما مهم تر از آن، کاهش روابط بیشمار بین اشخاص و گروه هاست که قسمت بزرگی از استخوان بندی پیچیده و دلپذیر داستان را تشکیل می دهد. آن گونه که اعمال متقابل نشان می دهد گزینه های دوستی هری، هرمیون، رون ( که در این فیلم این مثلث به عمد نادیده گرفته شده)، چو چانگ و لونا لاوگود تازه وارد دلربا هستند که به جهت صحنه های گروهی و مکرر انجمن آموزشی سری گروهی از مبارزان نوجوانان، و کمک و راهنمایی آنها شکل گرفته است.
صحنه های کلاس درس کاهش یافته اند و احساس گذشت یک سال تحصیلی را ایجاد می کنند، احساس پیشروی فیلم با حداکثر سرعت و جام آتش پر حادثه و خارق العادۀ “مایک نیوول” را تداعی می کند.

وزارتخانه یکی از کارکنانش را به عنوان استاد دفاع در برابر جادوی سیاه بر هاگوارتز تحمیل می کند. دلورس آمبریج یکی از بهترین آفرینش های رولینگ است؛ یک زن تنومند و وزغ مانند که تمام لباس هایش صورتی است، آمبریج یکی از بهترین کارکنان وزارتخانه است، شخصی متعصب به قانون و مقررات و سنگدل که احکام و فرمان های ظالمانه اش را زیر صدای ملایم و لبخندهای تصنعیش مخفی می کند. ایملدا استانتون گزینۀ مناسبی برای این نقش بود، و همان طور که انتظار می رفت به عنوان یکی از سرگرم کننده ترین بازیگران فیلم ظاهر شد.
کمی پیش از پایان فیلم اسنیپ کاری برای انجام دادن ندارد، ولی‌ شاید آلن ریکمن او را شکست داده باشد، کمتر بازیگر پیدا می شود که بیش از نقشش توان داشته باشد.
جدال پایانی فیلم، میان دوستان هری و طرفداران ولدمورت به رهبری لوسیوس مالفوی (جیسون ایساکس)، در اتاق بزرگی از وزارتخانه با قفسه های پر از گوی های پیشگویی، به طور قابل توجهی خوب از کار در آمده است.