وب سایت AICN مصاحبه جدیدی با روپرت گرینت، بازیگر نقش رون ویزلی و دیوید ییتس، کارگردان فیلم هری پاتر و محفل ققنوس انجام داده است. متن کامل این دو مصاحبه را می توانید در ادامه متن مطالعه کنید…

– یکی از چیزهایی که من واقعاً از این فیلم دیوید ییتس دوست دارم و وقتی فیلم رو دیدم تعجب کردم، این بود که اون کاملاً سعی داشت دوستی بین کاراکترها رو طبیعی جلوه بده. البته، کارگردان های قبلی خیلی خوب دوستی ها رو به تصویر کشیدن، اما اتفاقی که بعد از دیدن فیلم می افته اینه که زوج ها ناشناخته باقی می مونن.

روپرت گرینت: “بله.”

– کارگردانی دیوید ییتس تفاوتی داشت که شما تونستین این کارو بکنین؟

روپرت گرینت: “راستش، نمی دونم. شاید یه جور چیزهای دقیق کوچک باعث شدن. به نظرم، در کل، شاید چون خیلی وقته با هم بازی می کنیم، بیشتر از قبل با هم راحت هستیم.
همچنین، به نظرم موسیقی که اون (در مدت فیلمبرداری) در بعض از صحنه های سالن عمومی استفاده کرد هم تأثیر داشت. دیوید اون آهنگ رو توی سالن عمومی پخش می کرد و اون باعث میشه یک احساس سرسری به آدم دست بده.
اونجا واقعاً جو خوبی حاکمه، چون اون واقعاً دوست خوبیه، کاملاً راحت و آرومه.”

صحبت از دیوید ییتس شد، AICN با آقای کارگردان هم مصاحبه ای ترتیب داده است!

– من دیروز فیلم رو دیدم و کاملاً در اون تفکر کردم. من از این کار شما خیلی خوشم اومد که نه تنها دنیای جادویی رو به تصویر کشیدید، بلکه به دنیای واقعی هم پرداختید، که به ما یادآوری می کنه که همه چیز در کنار دنیایی اتفاق می افته که توش هستیم. و این لحظۀ بزرگیه که دیوانه سازها وارد فیلم شده و پا به دنیای ما می گذارن.

دیوید ییتس: “من خیلی این تصور رو دوست دارم. به عنوان یک بچه… و حتی الان، به عنوان یک مرد ۴۳ ساله. تصور این که دنیایی در کنار دنیای ما وجود داره که جادوگران در اون زندگی می کنن. برای همین وقتی اولین بار کتاب رو خوندم ازش خوشم اومد چون ایدۀ وجود جادوگری در یک گوشه، یا بعضی اتفاقات فوق العاده رو دوست دارم.
وقتی داشتم فیلم رو آماده می کردم، ایده های متنوعی داشتم که مرز بین دنیای واقعی و دنیای جادویی رو هدف قرار می دادن. این همون چیزیه که داستان های جو (رولینگ) رو زیبا می کنه، اون شما رو به دنیایی می بره که می تونین تفاوت کم این دنیا با دنیای واقعی رو ببینین.
من می خواستم این موضوع کمی واقعی تر حس بشه، چون به نظرم جادو رو غیرعادی تر می کنه. اگه همه ش خیالی بود، اون وقت تا حدی تماس با شنوده می شد.”