روزنامه جام جم نوشت: دانیل رادکلیف که متولد ۱۹۸۹ در انگلستان است، به عنوان هریپاتر شناخته میشود و معلوم نیست حالا که این مجموعه فیلم به پایان خود رسیده، او دقیقا چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد.
منتقدان سینمایی و اهل فن می‌گویند باید تا یکی، دو سال صبر کرد و دید آیا او می‌تواند یاد و خاطره هری‌پاتری خود را از ذهن تماشاگران سینما حذف کند و آیا خود او توانایی آن را دارد که در نقش کاراکترهای دیگری هم ظاهر شود.
خداحافظی با کاراکتری که بیش از ۱۰ سال با آن زندگی کرده‌اید، چطور بود؟
طبیعتا خیلی سخت، ولی از همان روز اول می‌دانستم که چنین روزی از راه خواهد رسید و همه ما باید با این مجموعه فیلم و کاراکترهای آن خداحافظی کنیم. در طول این سال‌ها روزهای خوب و بد زیادی داشتیم و تجربیات خوب و جذابی کسب کردم. گرچه جدا شدن از هریپاتر برایم سخت است، ولی حالا فرصت آن را دارم که نقش‌ها و کاراکترهای تازه‌ای را تجربه کنم. بازی در مجموعه فیلم هریپاتر مانع از آن شد که به فعالیت‌های دیگر بپردازم. برنامه‌های زیادی برای آینده دارم که میخواهم هر چه زودتر آنها را به انجام برسانم.
از بازی در این نقش خوشحال بودید؟
من با این نقش وارد دنیای سینما شدم و طبیعی است که حس خاصی نسبت به آن دارم. هری، یک کاراکتر فانتزی بود و از بازی کردن این نقش خیلی لذت بردم.
از بین هشت فیلم هری‌پاتری که بازی کردید، کدام یک را بیشتر دوست دارید؟
جواب دادن به این سئوال خیلی مشکل است. واقعا نمی‌دانم کدام را اسم ببرم. آنها یک مجموعه فیلم دنباله‌دار هستند که بدون یکدیگر، هیچ معنی و مفهومی ندارند. همه آنها برایم به یک اندازه ارزش دارند و هیچ‌کدام بر دیگری برتری یا مزیت ندارند.
زمانی که برای نقش هری پاتر انتخاب شدید را به یاد می‌آورید؟
بله. آن روز بهترین روز زندگی‌ام بود. چطور می‌توانم آن را فراموش کنم. من هم مثل خیلی‌های دیگر تست گریم داده و منتظر جواب بودم. یک روز معمولی بود که داشتم کتاب می‌خواندم. پدرم آمد و گفت: «حدس بزن آنها برای نقش هری پاتر چه کسی را می‌خواهند؟» و من شروع کردم به گریه کردن!
وقتی اولین قسمت فیلم قرار بود اکران عمومی شود، بشدت عصبی و نگران بودم. نمی‌دانستم مردم آن را ـ همچنین بازی مرا ـ دوست خواهند داشت یا خیر. خودم در نمایش خصوصی، خیلی آن را پسندیده بودم. زمانی که نام خودم را در تیتراژ فیلم دیدم گریه کردم. باورم نمیشد که این من هستم که دارم روی پرده، نقش هری را بازی میکنم. بازی در این مجموعه فیلم باعث شد تا با تعدادی از بهترین آدم‌های صنعت سینما آشنا و دوست شوم. این آشنایی کمک کرد تا در کارم پیشرفت کنم. حالا که به آن روزها نگاه میکنم، می‌بینم چقدر پیشرفت و تغییر کرده‌ام. «هری پاتر»ها برای من حکم یک سند رویایی، اما واقعی و شگفت‌انگیز را داشت. مطمئن هستم که آن تجربه، دوباره تکرار نخواهد شد.
نگران این نکته نیستید که مردم و تماشاگران، شما را به عنوان هریپاتر به یاد بیاورند؟
مطمئن هستم که انگ هریپاتر بودن همیشه با من خواهد ماند، ولی فکر میکنم اگر سخت کار و تلاش کنم، می‌توانم این ذهنیت را به وجود بیاورم که مرا در نقش‌های دیگر هم قبول کنند و بپذیرند که به عنوان یک بازیگر، توانایی آن را دارم که در نقش کاراکترهای دیگری هم ظاهر شوم.
اولین فیلم غیر هری‌پاتری شما «زن سیاهپوش» بزودی آماده نمایش میشود. فکر میکنید تماشاگران سینما در قبال نقش جدیدتان چه عکس‌‌العملی نشان خواهند داد؟
نمی‌دانم، ولی امیدوارم واکنش معقولی داشته باشند. آنها باید هریپاتر را فراموش کنند و هنگام تماشای زن سیاهپوش به خودشان نگویند این همان کسی است که تا سال قبل در حال بازی در نقش هری پاتر بود. فکر میکنم همین اتفاق هم بیفتد. ما آدم‌ها خیلی زود چیزی را که تمام شده فراموش می‌کنیم و فقط خاطره‌ای از آن به یادمان می‌ماند.
فعالیت تئاتری را هم به صورت جدی دنبال می کنید؟
صد درصد. در آینده مرا بیشتر از آن که روی پرده سینما ببینید، روی صحنه تئاتر خواهید دید. هری پاتر به من کمک کرد تا به آنچه میخواهم دست پیدا کنم. آرزوی اصلی‌ام حضور دائمی روی صحنه تئاتر است و در چند سال آینده به این خواسته کاملا دست پیدا خواهم کرد.
