خلاصه ای از مصاحبه کاملا جدیدی که با روپرت گرینت توسط روزنامه مترو انجام شده را در زیر میتوانید مطالعه کنید. این مصاحبه دیروز منتشر شده و درباره حضور روپرت در مشعل داری المپیک، فیلم جدیدش و هری پاتر است.
در این مصاحبه، روپرت به جنبه های منفی فیلم های بزرگی مانند هری پاتر اشاره می کند و آنها را با فیلم هایی با بودجه های پایین مقایسه می کند. در زیر بخش هایی از صحبت های او را به فارسی می توانید مطالعه کنید.
چی شد که مشعل دار المپیک شدی؟
کار شرکت لویدز بود. من رو برای اینکار نامزد کرده بودند. همیشه عاشق المپیک بودم و برام هیجان انگیز بود که این بار در لندن برگزار میشه. موقعیت کاملا غافلگیر کننده ای بود و در عین حال افتخاری بزرگ هم بود. خودم زیاد آدم اهل ورزشی نیستم و احتمالا به دیدن فقط یکی از مسابقات هم بیشتر نرم. بلیط مسابقه شنا رو خریدم با یه رشته دیگه ای که یادم نیست.
چطور کار در فیلم جدیدت، CBGB رو گرفتی؟
این فیلم در مورد یک کلاب نیویورکی به نام CBGB هست و مربوط به پانک ها (جوانان ولگرد) هست. نقش یک گیتاریست به نام چیتا رو بازی می کنم که عضو گروه موسیقی به نام پسران مُرده بوده. باید در نقش یک ستاره راک ظاهر بشم که کاملا برام جدیده.
به نظر میرسه بیشتر دنبال نقش هایی هستی که کاملا عکس شخصیت رون باشند، درسته؟
نقش ها که همین جوری پیشنهاد شده اما همیشه خیلی جذاب هست که از چیزهایی که مربوط به دنیای جادویی هست، بتونم فاصله بگیرم.
اینها فیلم هایی هستند که بودجه ساختشون بسیار پایین هست، که واقعا از این مورد لذت می برم. روند کار کاملا تفاوت داره و خبری از ماشین های بزرگ فیلمسازی پاتر نیست. همه بیشتر اهل کار و تلاش هستند و همه عضوی از گروه به حساب میان. اون سلسله مراتب عجیب و غریب (فیلم های هری پاتر) رو ندارن که تحملشون برام خیلی سخت بود.
منظورت از سلسله مراتب چی هست؟
همین که هر کسی واسه خودش صندلی مخصوصی داره که اسمش رو روش زدن و یه اتاقک مخصوص به خودش داره و چیزهایی شبیه به این. در فیلم های کوچکتر، همه با هم یکی هستن. خیلی عجیب هست که بازیگرها رو با ارزش تر از بقیه در نظر بگیرن. خب ما هم جزوی از گروه هستیم مثل بقیه و هر کسی شغل مربوط به خودش رو داره.
دلت برای هری پاتر تنگ شده یا خیالت راحت شد که تموم شد؟
احساس های مختلفی رو تجربه کردم. ده سال از زندگیم رو به خودش اختصاص داده بود و یه کم آزار دهنده شده بود. همه چی شده بود هری پاتر. خوبه که ازش فاصله گرفتم اما هنوز بخشی از وجودم واقعا دلتنگش میشه برای اینکه خیلی جالب بود و دلم برای کار کردن با اون گروه تنگ شده.
از کار با کدوم بازیگر بیشترین چیزها رو یاد گرفتی؟
هری پاتر مثل مدرسه بازیگری و فیلمسازی بود. با بازیگرهای مختلفی تو هر فیلم کار کردیم و از هر کدوم چیزهای متفاوتی یاد گرفتیم. گروه بازیگری واقعا فوق العاده بود. آلن ریکمن، گری الدمن، جولی والترز (خانم ویزلی). همشون آدم های بزرگی هستن. فقط با نگاه به کارهاشون کافیه تا ازشون یاد بگیری.
چیز خاصی بود که بهت یاد داده باشن؟
من یه مشکل داشتم و اونم این بود که سر صحنه های جدی خنده م میگرفت. به دلیلی، مرگ دامبلدور برام خیلی بامزه و بانمک بود. آلن بهم یاد داد که اگر بتونم به صورتم آرامش بدم، خندیدن برام سخت میشه. برای همین پیشنهاد خوبی بود برام.
