توجه: این خبر مربوط به دروغ سیزده فروردین است و هیچ بخشی از آن صحت ندارد.
همین چند روز پیش بود که باخبر درگذشت «ریچارد گریفیتس» شوکه شدیم و هیچ کس تصور نمی‌کرد به فاصله‌ی چند روز، خبری به مراتب هولناک تر به گوش برسد.
این بار عزیزی را از دست دادیم که نه تنها بین خانواده طرفدارهای داخلی هری پاتر، که در سطح بین‌المللی نیز شناخته شده بود.
امیدواریم این روند فوت و درگذشت ها هر چه زودتر تموم بشه و جای خودش رو به خبرهای خوب و خوشحال کننده بده. اما مرگ هم واقعیتی هست غیر قابل انکار.
این عزیز از دست رفته، همیشه «هری پاتر» ورد زبانش بود و اخبار دمنتور را از صبح تا شب چک میکرد. از قرار ملاقات دمنتور برای اکران فجر هری پاتر گرفته، تا مراسم افتتاح فیلم در لندن و نیویورک، از انتشار ترجمه های خانم ویدا اسلامیه در کتابسرای تندیس گرفته تا جشن های انتشار کتاب های اصلی هری پاتر در انگلستان، همه را شرکت کرده بود.
هر کسی به شیوه خودش با خبر مرگ کنار میاد. بعضی‌ها غمگین می‌شوند، بعضی دیگر نگران و ناراحت و یا حتی بعضی‌ها به شدت می‌ترسند. شوکه شدن، گیجی و سردرگمی و یا بهم ریختگی ذهنی هم از دیگر حالاتی است که بروز می‌کند. بعضی‌ها عصبانی می‌شوند و احساس می‌کنند در حق آنها ظلم شده، بعضی دیگر در خود فرو می‌روند، احساس خستگی می‌کنند و یا حس می‌کنند از درون خالی شده‌اند. نحوه بروز احساسات هر چه که باشد یک اصل مهم در این شرایط مطرح است: تمامی عواطف و احساسات شما در این شرایط قوی‌تر و یا عمیق‌تر از گذشته است و چه بخواهید و چه نخواهید غم و اندوه به سراغتان می‌آید. پیامد این غم و ناراحتی بروز مشکلاتی است که در تمرکز فکر، خواب، خوراک یا علایق سابق شما دیده می‌شود. تمامی این حالات واکنشی طبیعی به مرگ عزیز از دست رفته است و در اصل قسمتی از فرآیند غم و اندوه است که باید سپری شود.
اکثر بازماندگان در طی همین چند روز عواطف و احساسات خود را بروز می‌دهند که علامت بسیار خوبی از شروع فرایند ترمیم به حساب می‌آید، اما بعضی‌ها در این روزها به هیچ وجه احساسات خود را نشان نمی‌دهند و ترجیح می‌دهند در تنهایی و خلوت خود سوگواری کنند. به هر حال آنچه مهم است بیان و بروز احساسات ناشی از غم و اندوه است که باید حتماٌ انجام شود، چه در خلوت و چه در حضور جمع، تفاوتی ندارد فقط باید از شر غم و اندوه راحت شد. در این شرایط بعد از گذشت چند هفته فرد بازمانده احساس سبکی می‌کند و حتی می‌تواند تا حدی فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرد، اما در غیر این صورت فرآیند غم و اندوه همچنان با او خواهد بود و ادامه پیدا می‌کند. البته ناراحتی و دلتنگی برای عزیز دست رفته ممکن است ماه‌ها وجود داشته باشد اما اگر غم و اندوه به شدت همان روزهای اول ادامه پیدا کند معلوم است که احساسات منفی بیرون ریخته شده و در ذهن فرد انبار شده‌اند.
همین شخص عزیزی که درگذشت فردی بسیار درستکار، نیکوکار، فداکار، خدمتکار، ورزشکار، پرهیزکار، پُرکار، کسب و کار، وزارت کار، بازار کار، قانون کار، ساعت کار، تقسیم کار، جویای کار و در یک کلمه، پاکار بود.
چند روز اول پس از مرگ یک عزیز، روزهای سخت و پر فشاری است. اطرافیان گریه می‌کنند و سعی در آرام کردن و تسلی دادن به یکدیگر دارند. مراسم مختلفی که برگزار می‌شود باعث تجمع آدم ها و در نتیجه افزایش فشار روحی بازماندگان می‌شوند که باید مقدمات این مراسم را فراهم کنند. اما بودن آدم ها و انجام مراسم که بر طبق فرهنگ، سنت و مذهب آنها برگزار می‌شود کمک می‌کند تا چند روز اول، بازماندگان تنها نبوده و دیگران را در غم خود شریک بدانند.
البته همیشه هر فردی نکات مثبت و منفی را با هم دارد و هیچ کس کامل نیست. به عنوان مثال، همین عزیز از دست رفته، چند باری در بخش نظرها دیوث بازی درآورده بود و اعصاب مدیران دمنتور را خرد کرده بود. ولی گذشته ها گذشته و باید فکر فردا بود.
باید با مرگ کنار آمد. بهتر است از طرف فرد از دست رفته کار خیری انجام دهید. مثلا هر سال در روز تولد یا فوت او به موِسسه‌ای خاص به نام او کمک کنید.
اگر حس می‌کنید اخبار و حوادث ناگوار تلویزیون و مطبوعات باعث تشدید غم و غصه و یا استرس شما می‌شوند اصلا به آنها گوش نکنید.
به جای دوری از بستگان و دوستان به آنها نزدیک شوید. استفاده از گروه‌های مذهبی و اجتماعی مختلف در این زمینه کمک کننده است (مثل موِسسات خیریه و غیره.) به این جمله توجه داشته باشید که ما درخلوت خود اندوهگین می‌شویم اما در اجتماع است که این اندوه التیام پیدا می‌کند. افرادی که بدون قضاوت، شنونده خوبی هستند و به شما خوب گوش می‌دهند بهترین‌ها هستند تا با آنها معاشرت کنید.
در آخر بار دیگه درگذشت این فرد عزیز را به جامعه طرفداران هری پاتر در ایران و خارج از ایران، تسلیت میگم.
توجه: این خبر مربوط به دروغ سیزده فروردین است و هیچ بخشی از آن صحت ندارد.
