از حسین در 14 تیر 1386، ساعت: 12:17 ب.ظ، دسته: دنیل ردکلیف
دنیل رادکلیف، بازیگر نقش هری پاتر، در مصاحبه ی جدیدی با وب سایت The West.com در مورد اولین بوسه اش، نمایش اکوس، فیلم های غیر هری پاتریش، کتاب آخر، نحوۀ ادامۀ دوستیش با گری اولدمن (بازیگر نقش سیریوس بلک) پس از فیلم پنجم، کارگردان ها، دوست دخترش و … می گوید.
متن کامل این مقاله ی مفصل در ادامه خبر…
وقتی با دنیل رادکلیف رو به رو می شویم، اولین چیزی که می خواهیم بدانیم این است که او چگونه در هری پاتر و محفل ققنوس نقش پسر نگرانی را بازی می کند که اولین بوسه اش را دریافت می کند و چگونه در نمایش اکوس در لندن کاملاً عریان شده است. مسلماً هر ترسی زمانی کمتر می شود، او نیز در این مورد به آسانی صحبت می کند:
“وقتی آدم یک بار روی صحنه نمایش جلوی ۱۰۰۰ نفر لخت بشه، واقعاً احساس می کنه که می تونه بیشتر کارها رو بدون بازداری انجام بده. بوسیدن کتی (چو چانگ) تجربۀ کاملاً راحتی بود.، خصوصاً وقتی در مقایسه با لخت شدن روی صحنۀ نمایش باشه.”
رادکلیف اقرار می کند که شب افتتاح “لبریز از ترس” بوده است. او می گوید:
“نمی خوام از قصد اسمی رو جا بذارم ولی من در این مورد با گری اولدمن (سیریوس بلک) صحبت کردم چون می دونستم که اون قبلاً توی یه نمایش لخت شده و ازش پرسیدم که چه طور بود. اون گفت: “شب اول می ترسی، شب دوم هم می ترسی، و بعد از اون به اتفاقاتی که می افته توجهی نمی کنی.”
در نسخۀ سینمایی پنجمین رمان جی.کی.رولینگ همین طور که هری بالغ می شود و از خودش و دیگران در برابر شرارت ها دفاع می کند، رادکلیف ۱۷ ساله توضیح می دهد که علاوه بر این، یک ماجراجویی را نیز تجربه کرده است. او می خواهد حرفه ای مانند اولدمن داشته باشد، و در زنگی واقعی نیز می خواهد یک مربی باشد. او در مورد گری اولدمن (که تا به حال نقش دراکولا را نیز بازی کرده است) می گوید:
“نقش هایی که گری بازی می کنه بسیار گوناگون هستن، بدنۀ کارش به طور غیرقابل باوری گیراست، که من دلم می خواد مثل اون بشم. نمی دونم که می تونم یا نه ولی تا می تونم سعی خودم رو می کنم.”
متأسفانه سیریوس بلک در صحنه های مهیج و مشترک مبارزه با طرفداران ولدمورت در محفل ققنوس کشته می شود و اولدمن در قسمت های بعدی (فعلاً ششم) حضور نخواهد داشت. دن در این مورد می گوید:
“می دونم. منم خیلی خیلی ناراحت میشم. هر دومون وقتی خداحافظی کردیم احساساتی شدیم. ولی با هم در ارتباط خواهیم بود، برای همین مشکلی نیست.”
همان طور که می توان تصور کرد، رادکلیف در فیلم ها حجم فزاینده ای از آموخته ها را کسب کرده و شاید آخرین فیلم بیش از بقیه در این مورد نقش داشته است. او در مورد کارگردان ها می گوید:
“کریس کلمبوس جادوها و طلسم های زیادی رو به فیلم آورد و به نظرم کسی نمی تونست فیلم ها رو به این خوبی شروع کنه. سپس آلفونسو (کوارون) یک جلوۀ فوق العاده ای به فیلم آورد، که شاید در دو فیلم قبل وجود نداشت.
بعد مایک نیوول حس بریتانیایی و دیوانگی اغراق آمیز رو به فیلم آورد، که باز هم در فیلم های قبلی اون ها رو ندیده بودیم. و کاری که دیوید (ییتس) تونست با موفقیت انجام بده این بود که همۀ این ها رو جمع کرد و یک حس واقعی و طبیعی بودن بهشون اضافه کرد. اون انگیزه ای رو به فیلم تزریق کرد که فکر می کنم شاید قبلاً ندیده بودیم.”
با این که دیوید ییتس، کارگردان فیلم بعدی، هری پاتر و شاهزادۀ دورگه نیز خواهد بود، و فیلمبرداری آن دو ماه دیگر آغاز می شود، احتمال آن می رود که او برای کارگردانی اقتباس سینمایی آخرین کتاب رولینگ، هری پاتر و قدیسان مرگ نیز برگردد. (به نظر نمی رسد کارگردان فیلم آخر قبل از اتمام فیلم ششم معرفی شود) رادکلیف با تأمل و به آرامی می گوید:
“من می خوام خواندن کتاب آخر رو تا زمانی که بتونم هر لحظه شو اندوخته کنم به تعویق بیاندازم تا بفهمم چه بلایی سرم میاد. برای مدت زیادی بخشی از زندگی من بوده، احتمالاً تا پایان دوران نوجوانی نیز این گونه خواهد بود.”
این طور نیست که دنیل رادکلیف نتوانسته باشه تجربیات نوجوانی را به دست بیاورد. او با بیان این که اولین بوسه اش در سن ۱۴ سالگی بوده است خاطرنشان می کند: “مطمئناً مثل روز روشن تو ذهنم مونده.” او عقیده دارد که خودش نیز با اندازۀ تمام نوجوان ها دیوانۀ دخترهاست.او می گوید: “همیشه وقت برای عشق بازی هست” و در روزنامۀ Daily Mail نیز گفته بود: “مردم از این که شنیده بودن من یک دوست دختر جدی داشته م تکان خورده بودند.”
تا الان که ۱۷ سالش است دسترسی جزئی به پول هایش دارد، و نمی خواهد وقتی ۱۸ سالش شد چیزهای گران بخرد. او با رد شایعه ی خریدن ماشین گرانقیمت Fiat، می گوید: “من واقعاً به هنر علاقه دارم. شاید مایل بودم چیزهای هنری بخرم.”
با این حال کار روپرت گرینت (رون ویزلی) را ستایش می کند. روپرت اخیراً یک کامیون بستنی فروشی خریده است. دنیل می گوید: “من بهش گفتم باید هر چی بستنی توش هست رو زمانی که روی هری پاتر ۶ کار می کنیم بیاری، اون وقت می تونه ما رو برسونه و هر روز صبح بهمون بستنی بده.”
او ترجیح می دهد فیلم های هنری ببیند و آخرین فیلم غیر هری پاتری او نیز از همین دسته است. پسران دسامبر، دربارۀ چهار پسر است که از یتیم خانه فرار می کنند تا به ساحل دریا بروند. او زمانی که ۱۴ ساله بود آن را در استرالیا بازی کرد. اکران این فیلم در اواخر امسال، می تواند زمان نا آرامی را برای او رقم بزند. او در این باره می گوید:
“هر کس هر چیزی که دوست دارد می تواند در مورد فیلم بگوید ولی من شخصاً فکر می کنم این فیلم خیلی خیلی صادق و بی ریا و واقعاً شیرین، گرم، لطیف و عالی است. با این حال احساسی نیست. بازی و کاراکتر متفاوتی نسبت به هری پاتر دارد.”
این ماه، رادکلیف در «راهرو شهرت هالیوود» خواهد درخشید. چه احساسی در این مورد دارد؟
“عجیبه، نه؟ افتخار بزرگیه و من خیلی، خیلی مفتخرم. ولی این یکی از اون چیزهاییه که فکر می کنم ممکنه در موردش سخت انگلیسی بشم. من سزاوار این هستم؟ دونستنش خیلی سخته. وقتی رفتم اون جا فقط کنار بعضی از آدم های مشهور می رم، عالیه. ولی من می رم اون جا. یکی به من گفت که باید کفشی رو بپوشم که بعداً از دور انداختنش ناراحت نشم. چون باید روی سیمان یا همچین چیزی راه برم. نمی تونم کاملاً درکش کنم ولی باید کفش های بد بپوشم. به هر حال فرقی نداره، تمام کفش های من بد هستن!”
شاید کفش های جدید یکی از چیزهایی باشد که دنیل می خواهد با پول هایش بخرد!
هری پاتر و محفل ققنوس پنجشنبه در ایالات متحده اکران خواهد شد.