در مطلب گذشته که چند دقیقه پیش منتشر شد، گزارش اول از نمایش «هری پاتر و فرزند طلسم شده» رو که درصدی لو رفتن داستان در اون وجود داشت رو با ترجمه فارسی منتشر کردیم. مطلب پیش رو گزارش سایت ماگل‌نت از نمایش هشتمین داستان هری پاتر هست که خوندن اون کاملا بدون مشکل هست و به هیچ وجه هیچ بخشی از داستان رو لو نمیده. پس بدون نیاز به مراعات میتونید به خوندن کامل اون بپردازید.

این شما و این هم گزارش سایت ماگل‌نت از فرزند طلسم شده با ترجمه حسین غریبی:

فضا
فضای بیرون تئاتر شلوغ و هیجان‌انگیز بود. طرفدارها همگی مشغول صحبت در مورد عشقشون به هری پاتر بودن. خبرنگارها داشتن همه جا می‌چرخیدن و مصاحبه می‌کردن. طرفدارها در ردای هاگوارتز گریه می‌کردن و رهگذرها به تمام این اتفاقات می‌خندیدن. از همون ابتدا مشخص بود که تمام کسایی که اونجا هستن طرفدارها هستن. در طول نمایش، همه با همدیگه نفسشون در سینه حبس می‌شد، تشویق می‌کردن و می‌خندیدن. یه حس اتحاد ایجاد کرد و ثابت کرد که شیفتگان هری پاتر حالا حالاها سر جاشون هستن.

تئاتر
سالن پالیس تیئتر لندن با چهار طبقه‌ی اصلی ظرفیت نسبتاً‌ زیادی داره: ردیف‌های هم‌کف جلو، ردیف‌های وسط، ردیف‌های اصلی و بالکن. من که در بالکن نشسته بودم ۲۰ متر با صحنه فاصله داشتم و دید به شدت محدود بود. پیشنهاد می‌کنم اگر هنوز قصد دارید بلیت تهیه کنید، حتماً چند پوند اضافه هزینه کنین و در ردیف‌های پایین بشینید تا لذت بیشتری از نمایش ببرید. داخل سالن، وسایل فرزند طلسم‌شده برای فروش ارائه میشه. بعضی از این اقلام از این قرارن: جغد عروسکی، تی‌شرت، کارت پستال و گردن‌آویز. برنامه‌ی نمایش هم به قیمت ۵ پوند فروخته میشه.

صحنه
چشمگیرترین بخش صحنه سکوی چرخان و همچنین استفاده از پلکان‌های متحرک بود. از این‌ها در طول نمایش برای تغییر بین صحنه‌ها، نمایش حرکت یا گذر زمان استفاده میشد. در کل، بقیه‌ی صحنه در کمترین حد ممکن بود و در حقیقت استفاده از نورپردازی و موسیقی بود که نمایش رو سرهم می‌کرد.

لباس
در کل، لباس‌ها که توسط کاترینا لینزی طراحی شده بودن چیزی بودن که انتظار می‌رفت. لباس‌هایی بودن که متعلق به دنیای جادویی به نظر می‌رسیدن. وارد جزئیات لباس‌ها نمیشم (تا از لو رفتن داستان جلوگیری بشه) ولی فقط میگم که رداهای سیاه زیادی در نمایش هست.

موسیقی
موسیقی که توسط ایموجن هیپ ساخته شده بود، یکی از بهترین بخش‌های نمایش بود. برخلاف مجموعه فیلم‌های هری پاتر که موسیقی لحن جدی‌تری داره، موسیقی فرزند طلسم شده سرگرم‌کننده و مفرح بود. در طول نمایش، موسیقی سرزنده، شدت طنز و شادی رو به صحنه‌های جدی‌تر آورد.

جادو
واقعاً راضی‌کننده بود! عوامل به نحوی تونسته بودن جادویی رو که عادت داشتیم در فیلم‌ها ببینیم با موفقیت به صحنه‌ی تئاتر بیارن. تماشاگرها در طول نمایش بسیار مشتاق و هیجان‌زده منتظر بودن ک ببینن دفعه‌ی بعد چه جلوه‌ی ویژه‌ای اتفاق میفته.

بازیگران
فرزنده طلسم‌شده ثابت می‌کنه که برای داشتن یه نمایش فوق‌العاده نیازی به تعداد زیادی بازیگر مشهور نیست. تنها به تعداد کمی بازیگر پرذوق و بااستعداد نیازه. سه بازیگر طلایی متشکل از جیمی پارکر، پل تورنلی و نوما دامزونی همون شخصیت‌هایی رو که می‌شناسیم و دوستشون داریم به نمایش در میارن و در عین حال شخصیت خودشون رو بهشون میدن. همچنین برخی بازیگران جوان‌تر هم بازی‌های فوق‌العاده‌ای از خودشون نشون دادن.

داستان
به دلیل درخواست جی.کی.رولینگ برای رازداری، ما داستان رو لو نخواهیم داد. اما تماشای نمایش، حس خوندن کتاب هشتم رو داشت. نمای نزدیکی از شخصیت‌های مورد علاقه‌مون رو بهمون داد و اجازه داد ببینیم در مدتی که اونا رو ندیدیم مشغول چه کاری بودن. در ضمن حدود شش شخصیت جدید هم معرفی شدند که امکان نداره عاشقشون نشد. روی هم رفته، داستان انتظارات رو برآورده کرد و بی‌صبرانه منتظرم که همه فرزند طلسم‌شده رو تجربه کنن، چه از طریق تئاتر و چه کتاب.