به گزارش DanRadcliffe.com، عکس جدیدی از دنیل رادکلیف در بخشی از نمایشگاه عکس ملی لندن، با عنوان "جوان استثنایی: عکس ها از اما هاردی" در معرض نمایش قرار خواهد گرفت. این نمایشگاه، که در ۳۰ اکتبر (۸ آبان) افتتاح می شود، شامل عکس ها و مصاحبه هایی از "جوانان بریتانیایی امیدبخش" زیر ۲۱ سال است. نمایشگاه "جوانان استثنایی" یک سایت هم دارد که همزمان با افتتاح آن دایر می شود.
خیلی از "جوانان استثنایی"، که یکی از آنان دن رادکلیف است، در شماره دیروز The Gurdian معرفی شده اند. دن، که در ۱۶ سالگی این مصاحبه را انجام داده، در مورد تأثیر پدیده ی هری پاتر بر زندگی، بازیگری، سرنوشت و … اش صحبت کرده است:
"راستش من هنوز هم نمی دونم هری پاتر چقدر بزرگه. وقتی در وسط کاری هستین، سخته که توصیفش کنین. اتفاقات جالبی افتاده ن، با این حال، من باید از رفتن به جاهای محدودی مثل زیرزمین دوری کنم.
من از این که زندگی فقط با شانس بگذره متنفرم، به نظرم این خود ماییم که سرنوشتمون رو رقم می زنیم. پدر و مادر من به سرنوشت اعتقاد داشتند. اتفاقات تصادفی هم وجود دارند، اما نه به عنوان یک مسیر از پیش تعیین شده. اگر فقط سرنوشت باشه، آدم تن آسا می شه و منتظر اتفاقات می مونه تا جلوی راهش سبز بشن. دلم می خواد رقابت کنم. حتی وقتی آدم با اشتیاق زیادی کارش رو انجام بده، صحنه های مهیجی بوجود می آید، و این خیلی جالب و نیرو بخش است. بازیگری باعث می شه آدم احساس زنده بودن بکنه.
لازمه کار در چنین پروژه سینمایی بزرگی، فداکاری است. من چندین لحظه از زندگی ام رو خود به خود از دست داده م. اما دوستان خیلی زیادی دارم و رابطه فوق العاده ای با پدر و مادرم دارم، و احساس می کنم خوش شانس بودم که با چنین استعدادهایی کار کرده م. یه کم احساساتی به نظر می رسه، می دونم، اما بازی کردن با امثال ایملدا استانتون، گری اولدمن و مایکل گمبون، چیزی کمتر از جادو نیست.