روپرت گرینت با مجله Berliner Morgenpost در مورد فیلم بمب آلبالویی ، بزرگ شدنش در فیلم و تمایلش به اجرای نقش های بزرگسالانه در مقایسه با هری پاتر ، مصاحبه ای انجام داده است که متن کامل فارسی آن را می توانید در ادامه خبر مطالعه کنید.

روپرت مصاحبه ی دیگری هم در جشنواره فیلم برلین انجام داده است که گوشه هایی از آن هم در ادامه خبر است. او از اینکه این فیلم بزرگسالانه و کاراکتر سکـ؟ـسی اش برای مخاطبین هری پاتر ساخته نشده، صحبت هایی کرده است.

اخطار: ممکن است متن این مصاحبه مناسب افراد کم سن و سال نباشد…

بقیه در ادامه خبر…

دنیل رادکلیف در برادوی نیویورک بازی کرد، حالا هم تو در نقش اصلی فیلم بمب آلبالویی، اولین نقش در فیلمی بزرگسالانه حضور پیدا کردی… آیا این کار رو به این خاطر قبول کردی چون وقتش رسیده بود که چیز تازه ای از خودت ارائه بودی؟
بله. این نقش کاملا بزرگسالانه و چه بسا بیشتر از اون هست. این نقش قطعا در برنامه کاری من وجود داشت که باید انجامش می دادم. با این حال لازم بود که برای این نقش سخت گیری بیشتری داشته باشم، مخصوصا به خاطر جنبه ی ایرلندی بودنش.

بمب آلبالویی کاملا با فیلم های هری پاتر تفاوت داره، و پایان خیلی بدی هم داره. چه چیزی باعث شد به کاراکتر مَلاکی (نام نقشش در فیلم) جذب بشی؟
ملاکی کاملا با رون تفاوت داره. از اینکه می بایست این فیلم رو در شهر بلفست درست کنیم خوشحالم. چون بعد از حمله هایی که در زمان گذشته به این شهر شده بود، هنوز اونجا در حال توسعه هست و هنوز سعی داره دوباره خودش رو بسازه. و چیز دیگه هم اینکه کاملا شهر ساده و شوریده ای هست که برای اولین بار برای ضبط فیلم اونجا رفتم و دیدمش. اگر فیلم رو در لندن میساختیم، قطعا باعث میشد که فیلم با اینی که الان هست بسیار تفاوت بکنه.

به نظرت طرفدارهای هری پاتر تو رو در یک نقش دیگه قبول می کنند؟ یا برعکسش: آیا طرفدارهای بمب آلبالویی میتونند قبول کنند که تو یه بار دیگه در قالب رون ویزلی بری؟ چون هنوز فیلم های پاتر دیگه ای مونده تا اکران بشه.
فکر میکنم فیلمی مثل بمب آلبالویی مخاطب های متفاوتی داشته باشه. و طبیعتا طرفدارهای هری پاتری من هم رشد کرده اند.

قبلا اعتراف کرده بودی که اشتراکاتی با رون داری. فکر میکنی از جنبه هایی هم شبیه ملاکی باشی؟
از نظر آروم و ساکت بودن، به هم شبیه هستیم.

بمب آلبالویی به صحنه عاطفی هم داره. چه جوری باهاش کنار اومدی؟
وقتی به صحنه عاشقانه رسیدیم، یه جورایی ترسناک بود برام! آدم های زیادی تو اون اتاق بودند. کیمبرلی (بازیگر دختر نقش مقابلش) هم تا حالا از این جور صحنه ها بازی نکرده بود. اما بعد از اینکه شروع کردیم، برامون عادی شد!

برای آینده نزدیکت چه برنامه هایی داری؟
به محض اینکه برگردم خونه، میرم سر فیلمبرداری ۱۴ ماهه ی آخرین هری پاتر.

وقتی فیلم های هری پاتر تموم بشه، چه حسی بهت دست میده؟
واقعا ناراحت کننده هست. نیمی از عمرم رو صرف بازی کردن در این فیلم ها کردم. از وقتی یازده سالم بود داشتم نقش رون رو بازی می کردم.

آیا با دنیل رادکلیف و اما واتسون هم در زندگی واقعی دوست هستی؟
البته. ما ماه هاست که همدیگه رو هر روز سر صحنه فیلمبرداری می بینیم. زمان های زیادی رو با هم گذروندیم. خیلی دلم براشون تنگ میشه.

روپرت گرینت مصاحبه دیگری هم در جشنواره فیلم برلین انجام داده است که توجه شما را به گوشه هایی از آن جلب می کنیم:

جناب گرینت، این کاراکتر عملی (معتاد) و اهل سکـ؟ـس و دخترباز که در بمب آلبالویی بازی کردید، بیشتر کاراکتر ضد هری پاتر بهش می خوره باشه…
دقیقا ( می خندد). هیچ شباهتی با رون ویزلی نداره. این فیلم بزرگسالانه هست. خیلی بهم مزه داد.

این یه تصمیم آگاهانه بود برای قبول این نقش؟
نه، آره، شاید…

مدیر برنامه هات بهت اخطار نکرد که ممکنه طرفدارهای نوجوان غیر قابل کنترلت، تصویر هری پاتری تو براشون خراب بشه؟
ممکنه این اتفاق بیافته. اما این فیلم برای مخاطب های متفاوتی ساخته شده. همه ما بزرگتر شده ایم، برای همین برام تفاوتی نداره. من الان ۲۰ سالم شده.