در این مدت که تعداد خبرهای مربوط به ششمین فیلم هری پاتر، هری پاتر و شاهزاده دورگه زیاد شده است، سوالات و ابهامات زیادی در ذهن بعضی از بینندگان سایت شکل گرفته است. مثل عدم وفاداری فیلم به کتاب، انتخاب نامناسب بازیگران، اضافه کردن صحنه های جدید و…

– چرا نویسنده کتاب به حذف ماجراهای فرعی، کاراکترها و اضافه شدن صحنه های جدید اعتراض نمی کند؟
– آیا نویسنده قبل از فیلمبردای از این تغییرات مطلع بوده است؟
– چرا فیلم با کتاب باید تفاوت داشته باشد؟
– چرا بازیگران جدید انتخاب شده، شبیه توصیفات کتاب نیستند؟
– چرا صحنه های عاشقانه تا این اندازه پر رنگ شده اند؟

نگاهی داریم به این سوالات و بعضا تفکرات اشتباه در مورد ششمین فیلم هری پاتر.

در ادامه خبر همراه ما شوید…

چرا نویسنده کتاب به حذف ماجراهای فرعی، کاراکترها و اضافه شدن صحنه های جدید اعتراض نمی کند؟

وقتی یک کمپانی فیلمسازی از نویسنده ی کتابی حق تهیه نسخه سینمایی آن را می گیرد، در حالت عادی نویسنده هیچ حق دیگری نسبت به نسخه سینمایی آن ندارد، مگر اینکه هنگام عقد قرارداد، رضایت نویسنده یکی از شروط تهیه فیلم در نظر گرفته شود.

جی.کی.رولینگ بارها اعلام کرده در تهیه هیچ کدام از فیلم ها کوچکترین نقشی نداشته، ندارد و نخواهد داشت (زیرا تمام قراداد ها بسته شده). به بیان ساده تر او حق اعتراض به حذف ماجراهای فرعی، کاراکتر ها و اضافه شدن ماجراها و کاراکترهای دیگر را ندارد. تمام کارگردان های هری پاتر قبل از ساخت فیلم با او مشورت کرده اند و جلسات گفتگویی مسلما برگزار شده، ولی صحبت های رولینگ صرفا به عنوان پیشنهاد مطرح می شود نه فرمان.

نمونه بارز این مورد، اعتراض رولینگ به قراردادن قبرستان در بالای خانه ی هاگرید در فیلم سوم بود، که با اینکه این موضوع را با کارگردان مطرح کرد، اما در آخر این صحنه به همین صورت تهیه شد. (منبع: گفتگوی رولینگ با کواران، کارگردان فیلم در DVD فیلم سوم) در واقع این بی احترامی یا زیر پا گذاشتن حق نویسنده نیست، زیرا کارگردان همان اندازه نسبت به فیلم مالک و صاحب نظر محسوب می شود که نویسنده به کتابش. کارگردان آخرین نظر را می دهد و بعد از مشاوره ها و گفتگو ها، تنها نظر وی اهمیت دارد. و این اتفاق جدیدی نیست که فقط برای فیلم های هری پاتر افتاده باشد.

آیا نویسنده قبل از فیلمبردای از این تغییرات مطلع بوده است؟

قطعا. شاهد این مدعا هم ماجرای اعلام همجنس گرا بودن کاراکتر دامبلدور است. خود نویسنده در مصاحبه ی خود اعلام کرد که هنگامی که فیلم نامه ی فیلم ششم را برای او آوردند، بعد از خواندن آن، به دیوید یاتس تذکر داد که دامبلدور همجنس گرا است، صحنه هایی که از عشق قدیمی او در فیلم نامه است حذف کنید.

چرا فیلم با کتاب باید تفاوت داشته باشد؟

اگر قرار باشد نسخه سینمایی کتاب ها، همانی باشد که خوانندگان پیش از دیدن فیلم خوانده اند و از ریز و درشت آن اطلاع دارند، دیدن فیلم برای هیچ کس (حتی همان طرفداران) لطفی نخواهد داشت. با وجود تفاوت دنیای سینما و کتاب و پیچیده بودن فرآیند تهیه نسخه سینمایی از رمان، تمام این اتفاقات، تغییرات و اضافات پدیده ای طبیعی و لازم به حساب می آیند.

فیلم زمانی ارزش دیدن دارد که مخاطب خود را شگفت زده کند. مخاطب تنها زمانی شگفت زده می شود که نداند در صحنه ی بعدی با چه چیزی روبرو خواهد شد. حالا که قرار است فیلم از روی کتابی تهیه شود که اکثریت قریب به اتفاق آن را خوانده اند، پس نیاز به تغییر دادن داستان بیشتر از قبل حس می شود. فیلم همان خط داستانی را طی می کند اما با روایت تصویری، شگفت آور، مهیج و مهمتر از همه جدید.

چرا بازیگران جدید انتخاب شده، شبیه توصیفات کتاب نیستند؟

تصاویر اکثر بازیگران جدیدی که برای فیلم انتخاب شده اند را بدون گریم، بدون لباس کاراکتر و بدون حضور در صحنه ی فیلم دیده ایم. مسلما اگر با بازیگران قدیمی هری پاتر آشنا نبودیم و تصاویر آنها را بدون موارد مذکور می دیدیم، احساس می کردیم اشتباه انتخاب شده اند و مناسب نقش خود نیستند.

نمونه ی واضح آن بازیگران نقش های هاگرید، دامبلدور، لوسیوس مالفوی و… هستند.

چرا صحنه های عاشقانه تا این اندازه پر رنگ شده اند؟

در مصاحبه هایی که عوامل فیلم قبل از اکران آن با رسانه ها انجام می دهند، باید از مسائلی صحبت کنند که باعث جذب خواننده ی آن رسانه به فیلم شود. صحبت در مورد داستان فیلم جدید هری پاتر، صحبتی تکراری است و مجددا اکثر مخاطبان با اتفاقات این قسمت از قبل آشنا هستند و از خواندن مصاحبه ی عوامل فیلم، انتظار شنیدن خبرهای جدید و اتفاقات جدید در این قسمت فیلم را دارند.

تاکید بیشتر بر صحنه های عاطفی فیلم، سنتی قدیمی در هالیوود برای جذب مخاطب است که مسلما نه تنها نویسنده کتاب از این صحنه ها اطلاع دارد، بلکه دلیل وجود آنها را به خوبی درک می کند.

صحبت های قدیمی در مورد اینکه این مدل صحنه ها مناسب فرهنگ چه کسی است و … صحبت های تکراری و کلیشه ای است. به این جمله اکتفا می کنم که مسلمان ها مهمانان ناخوانده ی هری پاتر بودند.